ΜAΡΙΝΑ ΚΡΟΝΤΗΡΑ

^{«Το πρόσωπο είναι για μένα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Ακόμα κι όταν ζωγραφίζω ένα τοπίο ή μια νεκρή φύση, κάπου, κάπως σε μια γωνίτσα θα βάλω κι ένα ανθρωπάκι. Ο άνθρωπος  αποτελεί  το τοπίο εκείνο όπου η κοινωνία καθρεφτίζει το περιεχόμενό της. Αν θέλεις να διεισδύσεις στον καιρό, κοίταξε τους ανθρώπους. Ένα βλέμμα μπορεί να απαντήσει σε όλα τα πού, πώς, πότε και γιατί».}

Παραστατική ζωγραφική. Μία έκθεση με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από το πρίσμα της Μαρίνας Κροντηρά θα έχει την ευκαιρία να επισκεφθεί το κοινό στην Πινακοθήκη Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κέρκυρας  από την 1η έως τις 15 Οκτωβρίου.

Με κύριο συστατικό της έμπνευσής της το πρόσωπο, παρουσιάζει 10 ασπρόμαυρα έργα μεγάλων διαστάσεων (230Χ100) που απεικονίζουν φιγούρες. Φιγούρες στατικές, φιγούρες που κινούνται στο τοπίο, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Πρόσωπα και σώματα που καθρεφτίζουν την κοινωνία, τον χρόνο και κάθε άλλο ερώτημα που ενδέχεται να προκύπτει. 10 ασπρόμαυρα έργα τα οποία περιλαμβάνονται στην ενότητα BACK TO BLACK και τα οποία έχοουν δημιουργηθεί αποκλειστικά με μελάνι και χαρτί αποπνέοντας αμεσότητα και ρεαλισμό.

Στην έκθεση ωστόσο, εντάσσεται και μία δεύτερη ενότητα έργων, με τίτλο ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ, τα οποία έχουν δημιουργηθεί ειδικά για την έκθεση στο Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας. Τέσσερα ολοκαίνουργια έργα, λάδι σε καμβά, τα οποία αποτυπώνουν την έγχρωμη συνέχεια και σύνδεση με τα σχέδια.

«Αγαπώ τις μεγάλες διαστάσεις, μα και η τυραννία της μικρής, εκεί που πρέπει να τελείς σε διαρκή σωματική και πνευματικοτεχνική αυτοσυγκέντρωση, επίσης με ελκύει. Παρατηρώ: πρόσωπα και βλέμματα ντιρέκτ, διαρκές υπονοούμενο, καθόλου πληροφορίες περί περιβάλλοντος ή τόπου, πέρα από κάποιες σκάλες. Κάποιοι δρόμοι. It could be everywhere, η υπαρξιακή κρίση, η απόγνωση, ο κίνδυνος ή η παραβατικότητα».

Ένα έργο που προκύπτει μέσα από μια προσέγγιση γεμάτη ενσυναίσθηση και έμφαση στον εσωτερικό κόσμο και που μας καλεί να παρατηρήσουμε τους ανθρώπους γύρω μας με μια άλλη ματιά, κρατώντας παράλληλα την αμεσότητα και τον ρεαλισμό της εκάστοτε συνθήκης.